Το παραμύθι αλλιώς

Στο βασίλειο είχανε μεγάλη χαρά. Γεννήθηκε ο διάδοχος του θρόνου, εκείνος που ήταν να παραλάβει

τη χρυσή κορόνα από το κεφάλι του πατέρα του και το μαστίγιο από τα χέρια του.  Η είδηση διαδόθηκε μεμιάς απ’ άκρη σ’ άκρη. Χρυσοστόλιστοι, πλουμιστοί ιππότες γύριζαν στα πέρατα, στέκονταν στα ψηλώματα, άνοιγαν το φιρμάνι και διάβαζαν τα νέα. Κι ο πεινασμένος κόσμος υποδεχόταν με αλαλαγμούς χαράς κι ευχές την είδηση για το νεογέννητο που θα μεγάλωνε και θα γινότανε ο νέος του αφέντης. Όλος ο λαός δούλευε στα βασιλικά αμπέλια, υλοτομούσε τα βασιλικά δάση, έσπερνε στα βασιλικά χωράφια και φούρνιζε στους βασιλικούς φούρνους. Μα ποτέ δεν έπινε από το βασιλικό κρασί, δε ζεσταινόταν από τα ξύλα, δε γεύονταν τους καρπούς των κόπων του και δεν έφαγε γλυκό ψωμί. Εκλιπαρούσε στις πόρτες των υπουργών και έψαχνε στα σκουπίδια τους.

Την επόμενη μέρα μεγαλειώδης πομπή ξεκίνησε απ’ τ’ ανάκτορα και γύρισε σ’ όλο το βασίλειο για να γνωρίσουν όλοι το νέο αφέντη και να χαρούν με τη χαρά του βασιλιά και της βασίλισσας. Μπροστά πήγαινε ο άνακτας με τη χρυσή κορόνα, δίπλα η γυναίκα του, η βασίλισσα, πετούσε καραμελίτσες στα φτωχά παιδάκια  που μαλλιοτραβιότανε ποιο θα προλάβει να πάρει -ένα περίεργο πράγμα, όλες οι γυναίκες των βασιλιάδων το ρίχνουνε στην αγαθοεργία- πετάνε έτσι, ως δώρο, μερικά ψίχουλα από αυτά που θα πετούσανε κάτω. Πίσω κορδωμένοι οι υπουργοί μνημονεύουν το βασιλιά και το μεγαλείο του. Έτσι πρέπει να κάνουν, αν δε θέλουν το κεφάλι τους να κατρακυλήσει σε κανένα καλάθι, αλλά να βρίσκεται στερεωμένο στους ώμους τους. Πιο πίσω τέλος, οι ιερείς, κρατώντας ένα πελώριο σταυρό, δίνουν στο λαό τις ευλογίες τους μια και δεν έχουν τίποτε άλλο να του δώσουν. Σαν περάσει ώρα, όλη αυτή η κουστωδία επιστρέφει στο παλάτι όπου στήνουν ένα μεγάλο γλέντι για να γιορτάσουν τη νέα άφιξη.

Την ίδια ώρα ο λαός γυρίζει στα καλύβια του με φουσκωμένη την καρδιά και αδειανό το στομάχι. Υμνεί το βασιλιά και κλαίει τη μοίρα του. Οι μανάδες βάζουνε τα μωρά στο ξερό το στήθος τους και κοιμούνται ήσυχες, γιατί όπως τους λένε οι ιερείς στο κυριακάτικο κήρυγμα, ο Κύριος θα τους δώσει στην άλλη ζωή όλα εκείνα που τους στέρησε σε τούτη.

Σ.Π.Παπασηφάκης