Victor Hugo Τι ζητάει το κοινό από το θέατρο

Τι ζητάει το κοινό από το θέατρο

Victor Hugo

Ruy Blas

Τρία είδη θεατών απαρτίζουν αυτό που συμβατικά ονομάζουμε κοινό: πρώτο, οι γυναίκες, δεύτερο,

οι διανοούμενοι, τρίτο το πλήθος, ο καθαυτό λαός. Εκείνο που ο λαός ζητά σχεδόν αποκλειστικά από το δραματικό έργο είναι η δράση, εκείνο που οι γυναίκες θέλουν σ’ αυτό πάνω απ’ όλα είναι το πάθος, εκείνο που ειδικότερα γυρεύουν σ’ αυτό οι διανοούμενοι είναι οι χαρακτήρες. Αν εξετάσουμε προσεκτικά τις τρεις αυτές κατηγορίες των θεατών, να τι παρατηρούμε: ο λαός τόσο αγαπά τη δράση, ώστε στην ανάγκη αδιαφορεί αν λείπουν οι χαρακτήρες και τα πάθη, οι γυναίκες, που ωστόσο και η δράση τις ενδιαφέρει, απορροφιούνται τόσο από την ανάπτυξη του πάθους, ώστε λίγο γνοιάζονται για τη διαγραφή των χαρακτήρων, όσο για τους διανοούμενους, αυτοί τόσο τους αρέσει να βλέπουνε να ζουν πάνω
στη σκηνή χαρακτήρες, δηλαδή άνθρωποι, ώστε, ενώ δέχονται πρόθυμα το πάθος σαν φυσικό επεισοδιακό γεγονός μέσα στο δραματικό έργο, καταντούν σχεδόν  να βρίσκουν τη δράση ενοχλητική. Ο λόγος είναι ότι ο λαός ζητάει προπάντων από το θέατρο εντυπώσεις των αισθήσεων, η γυναίκα, συγκινήσεις, οι διανοούμενοι, αντικείμενα μελέτης. Όλοι τους κάποια ευχαρίστηση θέλουν: οι πρώτοι την ευχαρίστηση των ματιών, οι γυναίκες, την ευχαρίστηση της καρδιάς, οι τελευταίοι την ευχαρίστηση του νου.  Απ’ αυτή την αιτία, στη σκηνή μας απάνω έχουμε τρία καλά ξεχωρισμένα είδη έργων: το ένα χυδαίο και κατώτερο, τ’ άλλα δύο λαμπρά και ανώτερα, μα που όλα ικανοποιούν μιαν ανάγκη: το μελόδραμα είναι για το λαό, για τις γυναίκες η τραγωδία, που αναλύει το πάθος, για τους διανοούμενους η κωμωδία, που εικονίζει τον άνθρωπο.

Victor Hugo Ruy Blas πρόλογος του ποιητή. Μετφρ: Θρ. Σταύρου σελ. 7-8 Γ. Παπαδημητρίου Έκδοση Α΄ Αθήναι 1951.