Η κοιλάδα των Τεμπών
Έγινε ότι έγινε. Αυτή τη φορά η ανευθυνότητα των υπευθύνων ξεπέρασε κάθε όριο. Το τίμημα που πληρώσαμε ήταν τόσο, όση και η οργή που μας πλημύρισε. Τα κανάλια, μη μπορώντας να κάνουν κι αλλιώς, αποδίδουν καταφανέστατα, για την ώρα, ευθύνες στο κράτος, το οποίο ενώ γνώριζε το πρόβλημα, αδιαφορούσε για χρόνια, παίζοντας κορώνα γράμματα τη ζωή των επιβατών. Ένα υποστελεχωμένο σιδηροδρομικό δίκτυο, στο οποίο, εκτός όλων των άλλων, τοποθετούνται δίχως αξιοκρατικά κριτήρια από τη μία μεριά φίλοι του εκάστοτε κυβερνώντος κόμματος σε καίριες θέσεις, καθιστώντας το ήδη επικίνδυνο δίκτυο ακόμη πιο επικίνδυνο κι από την άλλη υπάλληλοι οι οποίοι εγκαταλείπουν θέσεις ευθύνης ότι ώρα τους καπνίσει, δίχως να δίνουν λογαριασμό σε κανένα.
Μερικοί δημοσιογράφοι μάλιστα, τόλμησαν να επιρρίψουν ευθύνες στους εκπροσώπους των εργαζομένων, γιατί δεν είχαν αναδείξει επαρκώς το υφιστάμενο θέμα στα κανάλια. Κάποιοι άλλοι, συναισθανόμενοι το λάθος τους, ζήτησαν συγνώμη που δεν ασχολήθηκαν με το θέμα. Δεν ασχοληθήκατε κύριοι και κυρίες -κυρίως κυρίες- γιατί αυτό το θέμα δεν πουλάει και γιατί οι περισσότεροι ανήκετε στα συστημικά κανάλια, που πατρονάρουν αδιάντροπα το κυβερνών κόμμα, ακόμα και όταν αυτό είναι στην αντιπολίτευση, κουκουλώνοντας ή αποσιωπώντας κάθε τι που πιστεύουν ότι θα το βλάψει. Μας πρήξατε για μεγάλο διάστημα με τη βιτριολίστρια, μας αλαλιάσατε με τη δωδεκάχρονη, μας ξεπατώσατε με την Πισπιρίγκου. Πού να σας περισσέψει χρόνος να ασχοληθείτε με την κατάσταση του σιδηροδρομικού δικτύου. Βέβαια, μια γυναίκα που μπουχίζει την αντεράστριά της με βιτριόλι, είναι απείρως πιο ενδιαφέρων, πιο …πιπεράτο θέμα, από ένα τρένο λαιμητόμο που τρέχει ανεξέλεγκτο πάνω σε κάτι ράγες. Άσε που αν το κάνατε, αν θίγατε το συγκεκριμένο θέμα, μπορεί να ερχόταν το αφεντικό να σας τραβήξει το αυτί. Σαν εχθές θυμάμαι το συγχωρεμένο τον Κοντομηνά που επενέβη σε ζωντανή εκπομπή, για να βάλει στη θέση του ένα πανελίστα, που τόλμησε να πει ότι καλά κάνει μεν ο ιδιωτικός τομέας και προσφέρει ιατρικές φροντίδες σε άγονα νησιά, αλλά αυτό θα έπρεπε να είναι μόνιμη φροντίδα του κράτους. Για την ώρα πάντως έχετε βρει τη χρυσή τομή. Θυσιάσατε ως νέα Ιφιγένεια το σταθμάρχη, ο οποίος μπορεί βέβαια να είναι δικός σας, αλλά είναι και αναλώσιμος και διαχέετε τις πολιτικές ευθύνες σε τόσο βάθος χρόνου, ούτως ώστε να χάνονται σ’ αυτή τη δαιδαλώδη διαδρομή. Ασφαλώς έχουν ευθύνη και οι προηγούμενοι, αλλά η βόμβα έσκασε στα χέρια της παρούσας κυβέρνησης κι αυτή θα καψαλιστεί περισσότερο. Καλείται να πληρώσει το δικό της Μάτι.
Δυο μέρες πριν το μοιραίο συμβάν, πήγα στην Οινόη και κατευόδωσα το παιδί που μεγάλωσα, την κόρη μου, η οποία ταξίδεψε στη Θεσσαλονίκη με το ίδιο τρένο. Όταν μπήκε στο ΑΠΘ στη συμπρωτεύουσα για να σπουδάσει κι έφυγε πρώτη φορά από το σπίτι, σα σηκωνόμουνα τη νύχτα, για ότι σηκώνεται ένας άνθρωπος νυχτιάτικα από το κρεβάτι κι έβλεπα το δικό της αδειανό, γύριζα κι έμενα ξάγρυπνος έως το πρωί. Μπορώ να καταλάβω λιγάκι αυτούς τους γονείς. Λιγάκι, γιατί το μέγεθος του Πόνου[i] είναι μεγάλο.
Ελπίζω να ξηλωθεί όλο το πουλόβερ. Ελπίζω να φάνε ισόβια όλοι οι υπουργοί που θήτευσαν στο Υπουργείο Μεταφορών. Όλων των κυβερνήσεων.[ii] Είμαι αριστερός, αλλά θύμωσα πολύ και με το ΣΥΡΙΖΑ που πάει να βγάλει την ουρά του απ’ έξω, ενώ έχει κι αυτός ευθύνη για όσα δεν έκανε την περίοδο που διακυβέρνησε τη χώρα. Ελπίζω τέλος ο Καραμανλής να σεβαστεί το βαρύ όνομα που κουβαλάει και να μη διανοηθεί να είναι ξανά υποψήφιος βουλευτής. Επειδή όμως όλοι αυτοί που φέρουν ένα «βαρύ» όνομα, όπως κι αυτοί που είναι απόφοιτοι του Κολεγίου Αθηνών, θεωρούν ότι οπωσδήποτε πρέπει να διαδραματίσουν κάποιο ρόλο στο πολιτικό σκηνικό, ακόμη κι όταν κουβαλάνε τόσους σταυρούς στη ράχη τους, όπως ο παραπάνω κι επειδή δε βρισκόμαστε στην Ιαπωνία, όπου θα είχαν κάνει χαρακίρι, αλλά στην Ελλάδα, κρατάμε μικρό καλάθι. Η διαδικασία πάντως είναι απλή: ή το καταλαβαίνουν από μόνοι τους τι έκαναν και ως ακατάλληλοι εξαφανίζονται από την πολιτική ή το κόμμα τους δείχνει την πόρτα της εξόδου, γιατί αισθάνεται ότι κουβαλά πλέον ένα βαρίδι, αντί για ένα φέρελπι πολιτικό ή τέλος έρχεται στις εκλογές ο λαός και τους στέλνει από κει που’ ρθαν, ακόμη κι αν προέρχονται από την Πρώτη, τη Δεύτερη ή την Τρίτη Σερρών.
Δε μπορώ να καταλάβω πώς γίνεται ένας απατημένος σύζυγος, να μπορεί να έχει μία εφαρμογή στο κινητό του και να ξέρει ανά πάσα στιγμή πού βρίσκεται η γυναίκα του και αν του τα φοράει, μία εταιρία να ξέρει πού βρίσκονται τα φορτηγά της, ποια εμπορεύματα παραδίδουν και πού, αλλά οι σταθμάρχες να μη γνωρίζουν πού βρίσκονται τα τρένα που ελέγχουν. Πάντως εκλογές έρχονται κι αυτή τη φορά ελπίζω ότι δε θα μας κοροϊδέψουν, ελπίζω ότι ο λαός θα βάλει τα πράγματα στη θέση τους και δεν θα ισχύσει το αρχαίο ρητό «ο λαός έχει ισχύ, μυαλό δεν έχει»…
[i] Η λέξη γράφεται με κεφαλαίο το πρώτο γράμμα πολλές φορές στο De Profundis του Oscar Wilde.
[ii]2000 Χρ. Βερελής (ΠΑΣΟΚ)
2004 Μιχ. Λιάπης (ΝΔ)
2007 Κωσ. Χατζηδάκης (ΝΔ)
2009 Δημ. Ρέππας (ΠΑΣΟΚ)
2011 Μ. Βορίδης (ΛΑΟΣ έμεινε για πολύ λίγο)
2012 Κωσ. Χατζηδάκης (ΝΔ)
2015 Χ.Σπίρτζης (ΣΥΡΙΖΑ)
2017 Χ.Σπίρτζης (ΣΥΡΙΖΑ)
2019 Κωσ. Καραμανλής (ΝΔ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου