Μήπως;....

 

Μήπως;...

 

Για πείτε μου εσείς αιχμηρές γραφίδες του εντολοδόχου συστήματος, πόσες φορές γράψατε για τις αυξήσεις που θα λάβουν, εν πρώτοις οι πληγέντες συνταξιούχοι της τρομερής σύνταξης του κυρίου Κατρούγκαλου; Πόσες φορές συντάξατε καταστάσεις στις οποίες να φαίνεται η παλαιά σύνταξη και ως φανταστικό είδωλο η νέα γκαστρωμένη; Πόσες φορές αλλάξατε το μήνα κατά τον οποίο ο κύριος Βρούτσης θα δεηθεί να πληρώσει; Πόσες φορές τέλος οι συνταξιούχοι έκαμαν άσκοπους πολλαπλασιασμούς της μηνιαίας αύξησης που πιθανολογούσαν ότι θα λάβουν, επί 11, επί 13, επί 21;... Πόσα φύλλα πουλήσατε εμπορευόμενοι την ελπίδα που τους πουλήσατε;

Μήπως θα έπρεπε να ξοδέψετε λίγη γραφίδα, λίγο μελάνι, για να γράψετε για τον εμπαιγμό που έχουν υποστεί; Μήπως αν επιτέλους λάμβαναν αυτό το ποσό, θα πήγαιναν έως την Αιδηψό να κάνουν κανένα μπάνιο, να λειάνουν τους μεσοσπονδύλιους δίσκους, θα έπιναν κανένα καφεδάκι ή θα έτρωγαν κανένα παγωτό, σε εκείνα τα καταστήματα όπου για την ώρα κυνηγάνε τους πελάτες με το τουφέκι;

Μήπως τέλος -ω χαιρέκακοι- συνδράμετε τα αφεντικά σας, ούτως ώστε τα χρήματα αυτά να πάνε μια και καλή, όχι στους συνταξιούχους αλλά στους απογόνους τους;

Σ.Π.Παπασηφάκης