Περί ελευθερίας του λόγου

Περί ελευθερίας του λόγου

Στο πάρκο ήταν μαζεμένος πολύς κόσμος. Πράγμα περίεργο για την Αγγλία είχε ήλιο σήμερα.

Συνήθως ο καιρός είναι μουντός και αισθάνεσαι την υγρασία να απιθώνεται πάνω στην πλάτη  και να σου περονιάζει τα κόκαλα. Η λιακάδα αυτή έκανε τον κόσμο να ξαμοληθεί στα πάρκα και να ξαπλωθεί στο γρασίδι.

Σε ένα σημείο, δίπλα στο δρόμο, είχε συγκεντρωθεί πλήθος περαστικών. Κάποιος άνθρωπος, αφού πρώτα κρέμασε από το λαιμό του ένα αυτοσχέδιο πανό, πράγμα το οποίο συνηθίζεται στην αγγλετέρα, ανέβηκε σε ένα μικρό λοφάκι και μιλούσε στους παρευρισκόμενους. Έβγαζε ένα λάβρο λόγο για τη βία των αστυνομικών οργάνων, οι οποίοι ξεπερνώντας τα εσκαμμένα, ρίπτονται κατά τη γνώμη του επί δικαίων και αδίκων.

Στην άκρη του δρόμου, σε κοντινή απόσταση είχε σταματήσει, με αναμμένη τη μηχανή, μια buick δέκα μέτρων, στην οποία επέβαιναν ένας αμερικανός γερουσιαστής και ένας δημοσιογράφος της Washington Post που τον συνόδευε κατά την επίσκεψή του στην γηραιά Αλβιώνα. Τόσο ο γερουσιαστής, όσο και δημοσιογράφος εξεπλάγησαν από τη δριμύτητα των λόγων του ρήτορα. Η ομιλία είχε κορυφωθεί, όταν από την άλλη μεριά έκανε την εμφάνισή του ένας αστυνομικός. Φορούσε τη σκούρα μαυριδερή στολή του, στο κεφάλι είχε το κράνος με το αστέρι στο κέντρο πιασμένο από το λαιμό και στο χέρι κρατούσε γκλοπ.  Ψηλός, ογκώδης και βλοσυρός πλησίασε προς το ρήτορα.

-Τώρα θα δεις τι θα του κάνει, είπε ο γερουσιαστής, ποτισμένος από τις ιστορίες της Άγριας Δύσης και από τους γκάγκστερ του Σικάγου.

-Ούτε ψύλλος στον κόρφο του, αντέτεινε ο δημοσιογράφος, συντονισμένος στο ίδιο μήκος κύματος.

Τότε, προς μεγάλη τους έκπληξη, είδαν τον πολισμάνο να απομακρύνεται από την επίμαχο σκηνή και να πλησιάζει προς το μέρος τους. Αφού έκανε ένα ευγενικό χαιρετισμό τους είπε:

-Μήπως θα μπορούσατε σας παρακαλώ, να σβήσετε τη μηχανή του αυτοκινήτου, γιατί δε μπορούν να ακούσουν τι τους λέει αυτός ο άνθρωπος…

Σ.Π.Παπασηφάκης