Η Ελλάδα ΔΕΝ ανήκει στους Έλληνες

 Η Ελλάδα ΔΕΝ ανήκει στους Έλληνες

Την αρχή την έκανε η Βούλτεψη, ένας θηλυκός Άδωνις, η οποία έχει αναλάβει εργολαβία να υπερασπίζεται το κυβερνητικό έργο, είτε το προς συζήτηση θέμα εμπίπτει στο υπουργείο της, είτε όχι. Δείχνει όμως μία διάθεση να υπερασπιστεί με όλες της τις δυνάμεις το κυβερνητικό έργο ή το μη έργο, όσο και τον ίδιο τον πρωθυπουργό, με κίνδυνο να εκτεθεί γιατί ανοίγει πολύ την ατζέντα των προς συζήτηση θεμάτων. Έτσι σε μία εκπομπή, την ακούσαμε να προτείνει στους Έλληνες να μην επισκέπτονται τα νησιά και γενικά τους δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς, αλλά να πηγαίνουν στα χωριά τους και στην ηπειρωτική Ελλάδα.

Η αλήθεια είναι ότι μόλις το άκουσα έκανα πολύ ώρα να συνέλθω. Δε μπορούσα να πιστέψω ότι Έλληνας βουλευτής διανοήθηκε να αποκλείσει τους Έλληνες από τα ελληνικά νησιά. Δεν ήταν απλώς άκομψο, ήταν θρασύτατο.

Δεν έφτανε όμως αυτό. Ειπώθηκε σχεδόν το ίδιο από πιο υπεύθυνα χείλη. Από την Υπουργό Πολιτισμού! Είπε επί λέξει η κυρία Κεφαλογιάννη: «θέλω να ενθαρρύνω τους Έλληνες να ταξιδεύουν και σε λιγότερο γνωστούς προορισμούς και να ταξιδεύουν και εκτός της αυστηρά καλοκαιρινής περιόδου». Έτσι λοιπόν μπορούμε κάλλιστα να εκδράμουμε το χειμώνα, στα Γκράβαρα, στο Κακοσάλεσι και σε άλλους γοητευτικούς προορισμούς…

Αυτή η κυβέρνηση, παρά την κατρακύλα που έχει πάρει δημοσκοπικά, επειδή δεν αισθάνεται την ανάσα των αντιπάλων στο σβέρκο της, έχει αποθρασυνθεί εντελώς. Το μαρτυρούν οι παραπάνω δηλώσεις αλλά και άλλων υπουργών καθώς και του ίδιου του πρωθυπουργού.

Γιατί όμως οι Έλληνες δεν πρέπει να πηγαίνουν στα ελληνικά νησιά; Γιατί απλά δε μπορούν. Όταν θέλουν 280€ δύο άτομα για να πάνε και να γυρίσουν με το αυτοκίνητό τους από το Μαντούδι στη Σκόπελο, απόσταση 1ώρα και 10 λεπτά ή όταν το κόστος εκτοξεύεται στα 308€ για την Αλόννησο, απλά δεν μπορούν να πάνε. Αντί γι’ αυτές τις προτροπές οι ως άνω υπουργοί, αλλά και οι υπόλοιποι, θα έπρεπε να έχουν αντιμετωπίσει την ακρίβεια, την αισχροκέρδεια στο super market, την αισχροκέρδεια στις τράπεζες, στους λογαριασμούς του ρεύματος ή των ακτοπλοϊκών εταιριών. Σε όλους αυτούς που ανερυθρίαστα και ανεξέλεγκτα βάζουνε χέρι στο πορτοφόλι μας με τις ευλογίες τους.

Δεν θα ρωτήσω την κυρία Κεφαλογιάννη πόσες φορές πηγαίνει το χρόνο στο Ρέθυμνο, το θεωρώ ηλίθιο να υποβάλω μια τέτοια ερώτηση κι εγώ όμως από το Ρέθυμνο κατάγομαι κι έχω δέκα χρόνια να δω τον τόπο μου.

Στην Κω έκανα φαντάρος δώδεκα μήνες. Τους δέκα από αυτούς ήμουν επιλοχίας. Κάθε μέρα, εκτός από την Τρίτη, ήμουν εξοδούχος. Το χειμώνα μας παρακαλάγανε να πάμε στα μαγαζιά τους και το καλοκαίρι μας διώχνανε. Με τρόπο ή χωρίς τρόπο. Αυτοί ήμαστε, έχουμε αρχίσει να γινόμαστε ξένοι στον τόπο μας, κάτι σαν τους μουσουλμάνους της Ροδόπης.

Όσο να’ ναι βέβαια, άλλο είναι να στο λέει αυτό ένας καταστηματάρχης σε ένα νησί και άλλο να το ακούς από τα πιο επίσημα χείλη. Ντρέπομαι που ζω στην Ελλάδα. Η κυρία υπουργός είπε σε μία αποστροφή του λόγου της, ότι μπορούμε να ταξιδέψουμε και στο εξωτερικό. Μήπως να φύγουμε όλοι; Να φύγουμε να μην τους βλέπουμε!

 

Σ.Π.Παπασηφάκης