Ο γάμος του ποντικού

(Το παραμύθι αυτό είναι από την Αφρική. Δόθηκε η αρχή του παραμυθιού στους μαθητές και διαμόρφωσαν το τέλος. Αυτό που ακολοθεί καθώς και η ζωγραφιά είναι

Από τη Δήμητρα Στρατή

Πριν από πολλά πολλά χρόνια γεννήθηκε ένας όμορφος λευκός ποντικός. Όσο μεγάλωνε τόσο πιο όμορφος γινόταν. Όλοι τον θαύμαζαν και τον καμάρωναν. Οι γονείς του και οι φίλοι του αναρωτιούνταν: «Είναι τόσο χαριτωμένος κι ευγενικός! Πού θα βρούμε νύφη αντάξιά του;». Το σκέφτηκαν από δω, το σκέφτηκαν από κει και αποφάσισαν ότι μόνο στην οικογένεια του βασιλιά θα έβρισκαν γυναίκα κατάλληλη για τον ωραίο λευκοπόντικα.

Έτσι, τρεις γέροντες προξενητές, θείοι του ποντικού, ξεκίνησαν για το παλάτι του βασιλιά, να του ζητήσουν νύφη για το παλικάρι τους. Έφτασαν στην πύλη του παλατιού καταφοβισμένοι. Τρέμοντας πέρασαν στην αίθουσα του θρόνου και γονάτισαν με σεβασμό μπροστά στον βασιλιά.



Δήμητρα Στρατή



«Μεγαλειότατε», είπαν, «μας έστειλε να μεσιτέψουμε στη μεγαλοσύνη σου η οικογένεια του όμορφου ποντικού, που σίγουρα τον έχεις ακουστά. Είναι λευκός σαν χιόνι, το πιο ωραίο πλάσμα της φύσης. Ψάχνουμε για γυναίκα αντάξιά του, αλλά μονάχα στη δική σου τη γενιά θα βρούμε κατάλληλη νύφη, αφού εσύ είσαι ο πιο δυνατός και ο πιο σπουδαίος άνθρωπος στον κόσμο».

Ο Βασιλιάς τους κοίταξε καλά καλά, χαμογέλασε και απάντησε: «Στον γιο σας πράγματι αξίζει γυναίκα απ’ την καλύτερη γενιά. Δεν θα τη βρείτε όμως εδώ. Υπάρχει μια γενιά πιο δυνατή απ' τη δική μου. Είναι η γενιά του Ανέμου. Πηγαίνετε να τον βρείτε».

Οι γέροντες και πάλι ξεκίνησαν να πάνε στον  Άνεμο. Μόλις φτάσανε και χτύπησαν την πόρτα του σπιτιού του, άνοιξε μία υπηρέτρια. Εκείνη τους οδήγησε στον Άνεμο. «Γεια σας, κύριε Άνεμε», του είπαν, «μας στέλνει η οικογένεια του όμορφου ποντικού, που σίγουρα έχετε ακουστά. Είναι λευκός σαν το χιόνι το πιο όμορφο πλάσμα της φύσης. Ψάχνουμε μια γυναίκα αντάξια του αλλά μονάχα στη δικιά σου γενιά θα βρούμε».  Ο Άνεμος τους κοίταξε, χαμογέλασε και είπε: «Στον γιό σας σίγουρα αξίζει μια καλή γυναίκα αλλά δε θα τη βρείτε στη δικιά μου γενιά. Είναι η γενιά της κυρίας Βροχής». Εκείνοι ξεκίνησαν να πάνε στην κυρία Βροχή. Όταν φτάσανε και μπήκαν μέσα η κυρία Βροχή τους ρώτησε τι θέλουν. Εκείνοι απάντησαν: «Γεια σας κυρία Βροχή, είμαστε από την οικογένεια του όμορφου ποντικού που σίγουρα ξέρετε. Είναι λευκός σαν το χιόνι, το πιο όμορφο πλάσμα της φύσης. Ψάχνουμε μια γυναίκα αντάξια του αλλά σίγουρα στη δικιά σας γενιά θα βρούμε». Η Βροχή τους καλοκοίταξε και απάντησε: «Στον γιό σας πράγματι αξίζει μια γυναίκα αντάξια του, αλλά δε θα τη βρείτε στη δικιά μου γενιά. Είναι η γενιά του ήλιου». Και πάλι ξεκίνησαν να τον βρούνε. Όταν έφτασαν στο βασίλειο του Ήλιου φοβήθηκαν την αντίδραση του. «Γεια σας κύριε Ήλιε, ερχόμαστε από την οικογένεια του όμορφου ποντικού. Είναι λευκός σαν το χιόνι, που πιο όμορφο πλάσμα της φύσης δεν υπάρχει. Ψάχνουμε μια γυναίκα αντάξια του αλλά σίγουρα στη δικιά σου γενιά θα βρούμε». Ο Ήλιος απάντησε: «Καλά κάνατε και ήρθατε εδώ  γιατί σας έχω την κατάλληλη. Είναι η κόρη μου η Ηλιαχτίδα, που πιο όμορφη δεν υπάρχει. Τότε ο ποντικός παντρεύτηκε την Ηλιαχτίδα και έκαναν δύο παιδάκια. Έτσι έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα!!!