Oscar Wilde (Οσκαρ Ουάιλντ)

Εικόνα από hitachiintwn01.deviantart.com

Ο Όσκαρ Φίνγκαλ Ο’ Φλάερτυ Ουιλς Ουάιλντ γεννήθηκε στο Δουβλίνο  το 1854. Ο πατέρας του ήταν χειρουργός και η μητέρα του ποιήτρια και συγγραφέας. Σπούδασε στο Τρίνιτι Κόλετζ του Δουβλίνου και στην Οξφόρδη κλασικές επιστήμες. Υπήρξε θιασώτης του δόγματος «η τέχνη για την τέχνη», καθώς επίσης και άριστος συζητητής και παραδοξολόγος κι αυτό τον έκανε περιζήτητο σ’

όλα τα κέντρα φιλολογικής κίνησης. Έτσι έγινε γρήγορα διάσημος. Η λαμπρή αυτή σταδιοδρομία του όμως σταμάτησε ξαφνικά, γιατί βρέθηκε στην ανάγκη να αρχίσει δικαστικό αγώνα κατά του μαρκήσιου του Κουίνσμπερι, πατέρα του φίλου του Άλφρεντ Ντάγκλας, ο οποίος τον είχε καταγγείλει για  σχέσεις με το γιο του. Οι αποκαλύψεις κατά τη δίκη αυτή ήταν μοιραίες για τον Ουάιλντ, με αποτέλεσμα να καταδικαστεί σε καταναγκαστικά έργα δύο χρόνων ποινή που εξέτισε στη φυλακή του Ρήντιγγ. Το χτύπημα ήταν φοβερό, γιατί ο ηθικός στιγματισμός προκάλεσε και την ολοκληρωτική υλική χρεοκοπία του. Αποφυλακίστηκε το 1897 και έζησε φτωχός και έρημος από φίλους μέχρι το θάνατό του στο Παρίσι.

Το έργο του. Μία συλλογή ποιημάτων του που εκδόθηκε το 1881, δεν είχε μεγάλη επιτυχία. Το 1882, κατά την περιοδεία του στις χώρες της Β Αμερικής, όπου έδωσε σειρά διαλέξεων, έγραψε   το  δράμα  "Βέρα".  Ακολούθησαν:   "Ο ευτυχισμένος πρίγκιπας και άλλα παραμύθια" (1888), "Το έγκλημα του λόρδου Σαβίλ και άλλα διηγήματα" (1891), "Το σπίτι των ροδιών" (παραμύθια 1892), "Το πορτρέτο της Παδούης" (έμμετρη τραγωδία, 1891). Τα έργα όμως που τον έκαναν περισσότερο γνωστό και τον επέβαλαν στο αναγνωστικό και θεατρόφιλο κοινό ήταν: "Η βεντάλια της λαίδης Ουέντερμιρ" (1892), "Μία γυναίκα ασήμαντη" (Μια γυναίκα χωρίς σημασία) (1893), "Ο ιδανικός σύζυγος" (1895) και "Η αξία της σοβαρότητας" (Η αξία του να είναι κανείς σοβαρός στην ελληνική μετάφραση) (1895). Το 1893 η επιτροπή θεαμάτων αρνήθηκε την άδεια να παρουσιαστεί από τη σκηνή το έργο του "Σαλώμη", το οποίο παίχτηκε όμως τον επόμενο χρόνο στο Παρίσι. Στις φυλακές του Ρήντιγγ, όπου έμεινε δύο χρόνια, έγραψε ένα από τα δύο δυνατά έργα του, το περίφημο "De prοfundis" ("Εκ βαθέων" Από τον 129 Ψαλμό του Δαυίδ) και μετά την αποφυλάκισή του "Η μπαλάντα της φυλακής του Ρήντιγγ" (1898).

Ο Ουάιλντ υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους συγγραφείς παρά το ότι πέθανε μόλις σαράντα τεσσάρων ετών. Υπήρξε τέλειος παραδοξολόγος και άριστος συζητητής γι’ αυτό και ήταν περιζήτητος  καλεσμένος στις συγκεντρώσεις των ευγενών στην Αγγλία. Δυστυχώς όμως το τέλος του ήταν τέτοιο που να στιγματίσει για πάντα την πουριτανή κοινωνία της εποχής του. Ο κυνηγημένος Ποιητής κείτεται σήμερα στο νεκροταφείο του Περ Λασαίζ κάτω από ένα μνημείο που έχει φιλοτεχνήσει ο γλύπτης Επστάιν. «Δεν ψάχνει πλέον να βρει μυστικές κοιλάδες, να κλάψει στη σιγαλιά τους, ούτε καλεί τον άνεμο να σαρώσει τα χνάρια του».

Σ.Π.Παπασηφάκης

OSCAR WILDE. Η Μπαλλάντα της Φυλακής του Ρήντιγγ. Εκδόσεις Κ.Κοροντζής. Εισαγωγή –Βιογραφικό Σημείωμα Σταύρου Παπασηφάκη (συντόμευση)