Ποίημα για τη 17η Νοεμβρίου

Δημήτρης Παπαχρήστου

Η φωνή του

από το ραδιόφωνο

έκανε τις καρδιές όλων

να ριγήσουν εκείνο

το βράδυ.

Είχε κάτι

αυτή η φωνή

κάτι το πολύ οικείο

και ανυπόταχτο συγχρόνως.

Στα χρόνια που ακολούθησαν

δεν εξαργύρωσε

τον αγώνα του όπως

τόσοι άλλοι,

δε μπήκε στα κόμματα,

δεν ανέβηκε στα μπαλκόνια….

Γι’ αυτό κι όταν τον έπιασαν

ένα βράδυ,

ύστερα από χρόνια,

ως ύποπτο

στα Εξάρχεια

και τον έσυραν στο τμήμα

δε μίλησε καθόλου.

Ύστερα από μέρες κατάλαβαν

ποιος ήταν αυτός που έφυγε

από τα χέρια τους

αμίλητος

δίχως το κεφάλι να κλίνει.

Σ.Π.Παπασηφάκης